Turizam – rešenje za izlazak iz krize: Bela Crkva: "Turistički cvet Banata"

Bild 1 vergrößern +

Glavno jezero

Danas u Beloj Crkvi živi 18 nacija: to su pre svega Srbi, Rumuni, Madjari, Romi i Česi. Nemaca, koji su u 17. veku osnovali Belu Crkvu, nema više. Pred kraj 2. Svetskog rata su napustili grad, a naseljeni su kolonisti iz Like, Bosne i Crne Gore. Državna preduzeća su u vreme Ex-Jugoslavije stanovništvu obezbedjivala posao i dobru zaradu, a neuspele privatizacije su početkom ovog veka dovele do zatvaranja fabrika i firmi. Tako se Bela Crkva okrenula turizmu. I to uspešno. Sedam jezera u samom gradu, neposredna blizina Djerdapske klisure i Deliblatske peščare obećavaju prosperitet. I "Karneval cveća" koji se od 1852. godine održava u Beloj Crkvi.

Sve na jednom mestu: Sedam jezera, Deliblatska pešcara, Dunav

Bela Crkva je tipično vojvodjansko mesto, sa tihim i usporenim ritmom života, sa baroknim fasadama, parkovima i crkvama. Leži u bajkovitoj kotlini reke Nere, na ograncima Karpata. Sedam belocrkvanskih jezera krase ovaj gradić, pa Belu Crkvu nazivaju i "Vojvođanska Venecija". Novica Jovanović, diektor mesne turističke organzacije: "To su sve veštačka jezera, koja su nastala eksploatacijom šljunka, sa dna Panonskog basena. Ima ih sedam, a najuredjenije je Glavno belocrkvansko jezero."

Apartmani i vile su par metara od jezera udaljeni, voda je prozirno zelena, plaže peščane, okružene gustom hrastovom i borovom šumom. U neposrednoj blizini je i Deliblatska peščara, jedinstveni peščani teren u Evropi, koga zovu i "Sahara Evrope". Jedan deo Deliblatske peščare je na teritoriji opštine Bela Crkva, a tu je i prirodni rezervat, stanište ptica-močvarica "Labudovo okno". Posebno zanimljivo za ljubitelje ptica, ali i za lovce i ribolovce.

Raj za ribolovce nije samo "Labudovo okno", već i reke Nera i Karaš, ali i kanal Dunav-Tisa-Dunav, koji se nedaleko od Bele Crkve uliva u Dunav. Baš na tom mestu počinje Djerdapska klisura i baš tu je Dunav najširi u celom svom toku.

Tokom avgusta srca ribolovaca kucaju ubrzano: tada se organizuje "Lov na Besija" – soma kapitalca, koga već 27 godina – niko nije ulovio.

Ali, to nije sve. Tu je i Evropska biciklistička staza, koja prati tok Dunava. Tanja Sekulič iz Turističke organizacije: "Kroz Belu Crkvu prolazi trasa "Euro-Velo 6". Ide uz granicu iz Madjarske, onda kroz Rumuniju, malo udje u Srbiju, pa se opet vraća u Rumuniju. Jedan deo odlazi u Rumuniju, a drugi deo ide preko skele do Rama, Golupca, uz Dunav."

Vekovni multinacionalni suživot

Područje Južnog Banata, pa i same Bele Crkve, je jedno od najstarijih naseobina u Vojvodini, ima dugu istorijsku prošlost. Od Rimskog do Osmanskog carstva, od Austrougarske do Jugoslavije i sada Srbije. Bela Crkva se u 17. veku pominje kao nemački gradić Weisskirchen u kome pretežno žive nemački kolonisti iz Saksonije, Franačke i Baden-Wirtenberga. Ubrzo se naseljavaju i Srbi, Rumuni i Madjari, Romi, Česi i Jevreji. Posle odlaska Nemaca, krajem 2. Svetskog rata dolaze novi kolonisti, ljudi iz Like, Bosne i Crne Gore. Za vreme Titove Jugoslavije Bela Crkva cveta: posla ima u državnim preduzećima, mladi su školuju u lokalnim školama, poljoprivreda i vinarstvo napreduju.

Tranzicija, turizam i Rumuni

U tranziciji, početkom ovog veka, sve se menja: državne firme bankrotiraju, posla nema, privreda je stala. Tanja Sekulić iz turističke organizacije: "Zbog zatvorenih fabrika, gubitka posla i nemogućnosti zapošljavanja pototovu mladi ostaju u većim gradovima, odlaze, a samim tim, kad zasnuju porodice, ne vraćaju se u Belu Crkvu."

Tražeći izlaz iz krize, ljudi su počeli da se bave turizmom. Prvo je to bilo izdavanje soba ili vikendica, da bi kasnije turizam postao jedini izvor zarade. Tanja Sekulić: "Nažalost sa gašenjem privrede, kada su sve fabrike u našoj opštini zatvorene, ljudi su se okretali turizmu, izdaje sobe u svojim vikendicama. I onda je negde 1990-tih krenula veća ekspanzija, a najviše posle 2000-te, znači u poslednjih desetak godina se razvio turizam."

Turisti uglavnom dolaze iz Beograda, Pančeva ili Vršca. Ostaju nekoliko dana, uživaju u netaknutoj prirodi, dobrim vinima i dunavskoj ribljoj čorbi. Ali, bez posete rumunskih turista, koji dolaze cele godine i u velikom broju, teško da bi se turizam u Beloj Crkvi razvio. Novica Jovanović: "Oni su važan faktor u Beloj Crkvi i u smislu zarade i ostavljanja novca, kako u turizmu, tako i na pijaci ili u marketima.... Sećamo se kako su oni pre deset-petnaest godina dolazili kod nas da traže posao, da rade one poslove koje smo mi izbegavali. Samo nažalost, eto, menjaju se vremena, ko je bio gore, sada je dole.

Bela Crkva kao turističko mesto ima puno potencijala: jezera i reke, šume i brda, nezagadjenu hranu, nezagadjenu prirodu. Pristupačne cene i ljubazne domaćine. Sve to treba samo oktriti.